Pleksi – paznokciem zarysujesz, kulą nie przebijesz

Otacza Cię mnóstwo przedmiotów wykonanych z pleksi. Czasami możesz mieć wrażenia, że sam materiał jest mało wytrzymały, a nawet tandetny. W końcu by go zarysować wystarczy spinacz do papieru, moneta, a nawet mocny paznokieć. Tymczasem używa się go do produkcji przedmiotów wymagających wyjątkowej wytrzymałości, jak choćby tarcze policyjne. Płyta z pleksi ma więc wytrzymać rzucony kamień, uderzenie kija bejsbolowego lub kulę kalibru 9 mm Parabellum wystrzeloną z odległości kilkunastu metrów. Czy tak zwane szkło akrylowe jest więc materiałem wytrzymałym?
Wytrzymałość na różne czynniki
Potoczne rozumienie wytrzymałości materiału zawiera kilka różnych parametrów technicznych, które mogą być mierzone oddzielnie i odpowiadają za zachowanie się w różnych warunkach.
Odporność chemiczna – Im tworzywo bardziej odporne chemicznie, tym mniej reaguje z dotykającymi go substancjami. Tym samym nie ulega zniszczeniu w kontakcie z wodą, solami, kwasami i zasadami. Poli(metakrylan metylu), czyli właśnie pleksi wykazuje bardzo wysoką odporność chemiczną i choć nie można z niego tworzyć pojemników do przechowywania stężonych kwasów, to bardzo dobrze sprawdza się w przemyśle chemicznym.
Udarność – Wysoka udarność oznacza odporność na uderzenia, czyli wysoki ładunek energii kinetycznej przyłożony w bardzo krótkim czasie. Pleksi mimo niewielkiej gęstości, ma bardzo dobry współczynnik udarności co wykorzystywane jest nie tylko w tarczach policjantów, ale też np. oknach samolotów i okrętowych bulajach. Pod wpływem uderzenia płyty mogą zostać zarysowane, ale potrzeba naprawdę dużej siły by spowodować pęknięcie pleksiglasu.
Twardość – Bezpośrednio odpowiada za odporność na zarysowanie, wskazuje też na to z jakiego materiału powinna być wykonana piła (twardszego) by móc przeciąć dane tworzywo (bardziej miękkie). Pleksi wykazuje dosyć niską twardość, przez co łatwo je zarysować twardszymi materiałami (np.: stal, szkło, kwarc). Cecha ta wydaje się poważną wadą, jednak bez niej obróbka szkła akrylowego byłaby dużo bardziej skomplikowana. Możliwość precyzyjnego docięcia pleksi, sprawia, że z wykonuje się z niej nawet przedmioty, które powinny być wyszlifowane „na błysk”, choćby okna.
Odporność termiczna – Zasadniczo szkło akrylowe zostało zaprojektowane do użytkowania w temperaturach nie większych niż 80ºC, co nawet jak na tworzywo sztuczne nie jest wysoką wartością. Na pewno więc pleksi nie nadaje się jako materiał ognioodporny, ale po raz kolejny „wada” została dostrzeżona przez inżynierów jako zaleta. Szkło akrylowe jest termoplastyczne, łatwo więc kształtować go z użyciem temperatury, a także zutylizować lub poddać recyklingowi.
Odporność na ścieranie – Tarcie jednej powierzchni ciała stałego o drugą, powoduje zużycie ich obu. Trące o siebie płyty piaskowca bardzo szybko pokruszą się pył, zaś teflonowe będą się ślizgały  i utrata właściwości będzie niemal niezauważalna. Pleksi ma dosyć dobrą odporność na ścieranie, ale nie jest tworzywem wykorzystywanym w produkcji narażonych na ścieranie elementów. Pod tym względem znamy kilka tworzyw sztucznych o znacznie lepszej odporności.
Szkło akrylowe jest odporne na pewne czynniki (chemiczne, uderzenia), zaś podatne na inne (wysokie temperatury, cięcie).
Więcej informacji na stronie: https://www.dyskont-techniczny.pl/c/3186/plexi